سوالات متداول هواساز

هواساز ها در انواع گوناگون تولید می شوند که می‌توان مدل یک منطقه‌ای، چند منطقه‌ای، عمودی، افقی و ... را نام برد که با توجه به نیاز پروژه و شرایط آن و همچنین جایگاه و محل نصب آن نسبت به خرید آن اقدام کرد.

جهت استفاده از دستگاه هواساز به تجهیزاتی از جمله چیلر و دیگ آب گرم نیاز است.

با توجه به اینکه هواساز در مکان‌های مختلفی مانند بیمارستان‌ها، هتل‌ها، سالن‌های ورزشی، سالن‌های آمفی‌تئاتر، سینماها، سالن‌های اجتماعات و ... نصب می‌شود و کارکردهای متفاوتی دارد، از فیلترهای متنوعی در هواسازها استفاده می‌شود که می‌توان به فیلترهای پلیتد، هپا، کیسه‌ای و ... اشاره کرد.

اینورتر یا موتورهای دور متغیر اگرچه باعث افزایش هزینه‌ی اولیه در خرید هواساز می‌شوند، اما در مقایسه با هواسازهای دور ثابت موجب صرفه‌جویی قابل‌توجهی در مصرف برق و انرژی خواهند شد. همچنین هواسازهای دارای اینورتر نسبت به هواسازهای مجهز به موتورهای دور ثابت صدای کمتری تولید می‌کنند.

ظرفیت هوادهی هواساز بر اساس مترمکعب بر ساعت محاسبه می‌شود. برای برآورد ظرفیت و میزان هوادهی مناسب، لازم است نقشه‌ها و پلان‌های واحد بررسی شوند و همچنین بازدیدهایی توسط کارشناسان مجرب صورت گیرد. به این ترتیب می‌توان ظرفیت اصلی هواساز را مشخص کرده و برآورد قیمت را دقیق‌تر انجام داد.

هواسازها بر اساس کاربرد و نوع پروژه به سه دسته تقسیم می‌شوند: هواسازهای معمولی یا ترکیبی، هواسازهای هایژنیک (بیمارستانی) و هواسازهای تمام‌هوای تازه.

هواسازها بر مبنای نوع کنترل جریان هوا به دو دسته‌ی حجم ثابت و حجم متغیر تقسیم می‌شوند.

هواسازها بر اساس جهت جریان خروجی هوا به سه دسته تقسیم می‌شوند: روبه‌رو زن، بالا زن و پایین زن.

دستگاه هواساز بر مبنای زون‌بندی به دو دسته‌ی تک‌منطقه‌ای و چندمنطقه‌ای تقسیم می‌شود. هواساز تک‌منطقه‌ای تنها یک خروجی هوا دارد، در حالی که هواساز چندمنطقه‌ای بیش از یک خروجی هوا ارائه می‌دهد.

هواسازها بر اساس شکل یونیت به دو دسته‌ی افقی و عمودی تقسیم می‌شوند.

به دلیل تنوع کاربرد هواسازها، می‌توان سیستم‌های کنترلی متنوعی را برای این دستگاه‌ها اجرا کرد. این سیستم‌های کنترلی وظیفه دارند کیفیت عملکرد هواساز را کنترل کنند و میزان کنترلی که بر جریان هوا دارند به نوع کاربری پروژه بستگی دارد. در اکثر هواسازها، تنها قابلیت روشن و خاموش شدن فن تعبیه شده است.

برای کنترل میزان هوادهی در هواساز می توان از دمپر (دریچه هوا) یا اینورتر فن (سیستم کنترل دور موتور فن) استفاده نمود.

استفاده از هواساز در تمام اقلیم‌ها امکان‌پذیر است، اما در شهرهای شمالی و جنوبی کشور که آب‌وهوای مرطوب و رطوبت بالایی دارند، باید از چیلرهایی استفاده شود که متناسب با آن آب‌وهوا طراحی شده‌اند تا بتوانند میزان آب مناسب برای کویل سرمایشی را تأمین کنند.

ایرواشر نوعی هواساز است که کویل سرمایشی برای سرمایش ندارد و از سرمایش تبخیری استفاده می‌کند که توسط رطوبت‌زن‌های داخلی آن ایجاد می‌شود. با این حال، هر دو دستگاه دارای کویل گرمایشی هستند که به یک نحو کار می‌کند.

هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد و هر دو ترجمه‌ی کلمه‌ی انگلیسی Weather Maker هستند. در گذشته این کلمه به «هواساز» ترجمه شده بود، اما با توجه به اینکه هوا به‌طور مستقیم ساخته نمی‌شود و تنها تحت عملیات مشخص به شرایط بهینه می‌رسد، کلمه‌ی «هوارسان» جایگزین آن شد. با این حال، به دلیل رواج کلمه‌ی «هواساز» در فرهنگ گفتاری ایران، بیشتر از همان اصطلاح استفاده می‌شود.

بله، با توجه به نوع کاربری و درخواست کارفرما می‌توان از انواع رطوبت‌زن‌ها در هواساز استفاده کرد و آن را تولید نمود.

میزان مصرف برق هواساز بستگی به ظرفیت دستگاه، تعداد فن‌ها، نوع موتور و کاربری سیستم دارد. استفاده از هواسازهای مجهز به اینورتر باعث کاهش مصرف برق در حالت‌های غیرماکزیمم می‌شود.

عمر مفید هواساز معمولاً بین ۱۵ تا ۲۰ سال است، اما با نگهداری مناسب، تعویض فیلترها، سرویس دوره‌ای کویل‌ها و تمیز کردن کانال‌ها، می‌توان این مدت را افزایش داد.

بسته به نوع فیلتر و میزان آلاینده‌ها، معمولاً هر ۳ تا ۶ ماه فیلترها باید بررسی و در صورت لزوم تعویض شوند. فیلترهای HEPA نیاز به بررسی و تمیزکاری منظم دارند.

هواساز وظیفه تأمین هوای تازه، تهویه، سرمایش یا گرمایش را بر عهده دارد و معمولاً به سیستم مرکزی متصل است. سیستم تهویه مطبوع مرکزی شامل هواساز، کانال‌ها و تجهیزات مکمل مانند چیلر یا بویلر است.

هواساز با فیلتراسیون، تنظیم دما و رطوبت و تهویه مناسب باعث کاهش آلاینده‌ها، افزایش راحتی حرارتی و بهبود کیفیت هوای داخلی می‌شود.

بله، هواساز نیاز به سرویس دوره‌ای، تمیز کردن کویل‌ها و فن‌ها، بررسی فیلترها و تنظیم دمپرها دارد تا عملکرد بهینه و طول عمر دستگاه حفظ شود.