هواساز خانگی یا آپارتمانی یکی از بهترین سیستم های تهویه مطبوع است که در در ساختمان های مسکونی استفاده می شود. هواسازهای خانگی به چیلر و مینی چیلر برای سرمایش واحد مسکونی نیاز دارد و برای تامین گرمایش از آب گرم تولید شده توسط موتورخانه استفاده می کنند. بعضی از هواساز های آپارتمانی دارای کویل مشترک آب سرد و گرم می باشد که در فصول گرم آب سرد تولید شده توسط چیلر در آن جریان دارد و در فصول سرد آب گرم تو چه توسط موتورخانه در آن جریان دارد.
در بعضی از پروژه های مسکونی از ایرواشر به جای هواساز استفاده می شود و دلیل آن کاهش هزینه های استفاده از چیلر برای تامین آب سرد است. در ایرواشر از سرمایش تبخیری استفاده می شود که در تابستان مانند کولر آبی عمل می کند و در زمستان از از کویل آب گرم تولید شده توسط پکیج یا موتورخانه برای گرمایش استفاده میکند. اگر ایرواشر به درستی طراحی نگردد و در ساختمان به درستی اجرا نگردد مشکلات بسیاری برای ساکنین به وجود می آورد.
هواساز آپارتمانی در واحدهای مسکونی نصب میشود اما هواساز صنعتی در کارخانه ها و واحدهای صنعتی نصب می گردد. در هواساز های صنعتی معمولا از فیلترهای قوی تر استفاده می شود زیرا در محیط های صنعتی آلاینده های بیشتری یافت می گردد و باید هوای محیط را از وجود این آلاینده ها پاک کرد. در هواساز صنعتی و هواساز آپارتمانی از ابزار دقیق برای کنترل دما و رطوبت هوا استفاده می شود.
ساختار کلی هواساز صنعتی و هواساز آپارتمانی یکسان می باشد و تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند. در واحدهای مسکونی می توان از هواساز های کوچک برای هر یک از واحدها استفاده کرد اما معمولا در ساختمان های مسکونی بزرگ از یک هواساز برای کل ساختمان مسکونی استفاده می شود و این هواساز باید حجم هوادهی زیادی داشته باشد که می تواند این نوع از هواساز ها در دسته هواساز های صنعتی نیز قرار بگیرد. حجم هوای تازه در هواساز های صنعتی بسیار بالا می باشد و در واحد های صنعتی بزرگ یا در ساختمان های بزرگ خرید و استفاده از این تجهیزات مقرون به صرفه می باشد.